Ηθοποιός

Περιγραφή επαγγέλματος

Ένας ηθοποιός επικοινωνεί έναν χαρακτήρα σε ορισμένο κοινό, μέσα από το λόγο, τη γλώσσα του σώματος/έκφραση και την κινησιολογία. Πρόκειται για μια σταδιοδρομία που μπορεί να ακολουθηθεί μόνον από όσους έχουν πάθος με την υποκριτική. Αυτό συμβαίνει γιατί απαιτείται πολύ σκληρή εργασία προτού κάποιος καταφέρει να γίνει ηθοποιός. Επιπλέον, η τύχη παίζει σημαντικό ρόλο: το να είσαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή είναι τόσο σημαντικό όσο και το να είσαι καλός στη εργασία σου.

Τηλεόραση

Οι περισσότεροι ηθοποιοί απασχολούνται σε αυτόν το χώρο, όμως δεν είναι εύκολο να ξεκινήσει κανείς να εργάζεται στην τηλεόραση: οι παραγωγοί είναι εκείνοι που συνήθως επιλέγουν. Και η επιλογή γίνεται συνήθως αφού έχουν παρακολουθήσει ηθοποιούς που έχουν πλούσιο ρεπερτόριο ή εκείνους που έχουν καλές επιδόσεις στις δραματικές σχολές ή σε μικρές θεατρικές σκηνές.

Οι συνθήκες εργασίας στην τηλεόραση είναι ιδιαίτερες. Οι τηλεοπτικές σειρές καταγράφονται σε φιλμ σύντομων σκηνών ή «πλάνων», ενώ κάθε πλάνο σπανίως διαρκεί πάνω από δύο λεπτά. Μπορεί να ζητηθεί από τον ηθοποιό να φιλμογραφήσει σκηνές εκτός σεναρίου, κάτι που απαιτεί υψηλή πειθαρχία. Ο χρόνος για πρόβα είναι συνήθως πολύ λίγος. Η τεχνική που τώρα ευρέως χρησιμοποιείται είναι η μέθοδος πρόβα / εγγραφή: ο ηθοποιός κάνει πρόβα κάθε σκηνή στο πλατό και εγγράφεται αμέσως.

Η προετοιμασία τηλεοπτικής σειράς μπορεί να γίνει λίγο ανιαρή, καθώς τουλάχιστον τα δύο τρίτα του χρόνου του ο ηθοποιός τα περνάει στο πλατό περιφερόμενος, περιμένοντας να λυθούν τα τεχνικά προβλήματα και να έρθει η σειρά του. Επιπρόσθετα, οι ηθοποιοί έχουν πολύ μικρό έλεγχο στο τελικό προϊόν. Ο σκηνοθέτης, οι χειριστές κάμερας και ο μοντέρ έχουν περισσότερο έλεγχο από εκείνους. Ωστόσο, γενικώς οι τηλεοπτικές δουλειές πληρώνονται πολύ καλύτερα από ό,τι οι θεατρικές και παράλληλα εκθέτουν τον ηθοποιό σε ένα ευρύτερο κοινό.

Θέατρο

Πρόκειται για τη βασική επιδίωξη και την κατά κοινή ομολογία αρχική κινητήριο δύναμη για την πλειονότητα των ανθρώπων που επέλεξαν την υποκριτική ως επάγγελμα. Θεωρείται το πλέον δημιουργικό κομμάτι της ηθοποιίας. Το επάγγελμα του ηθοποιού θεάτρου δεν είναι ποτέ σίγουρο ή μόνιμο – τα συμβόλαια είναι σύντομα και σπανίως διαρκούν πάνω από χρόνο. Οι ηθοποιοί μπορεί να έχουν και οκτώ παραστάσεις μέσα σε μία εβδομάδα. Κάποιες φορές ακόμη και σε δύο ή/και περισσότερα έργα που ανεβαίνουν στο σανίδι.

Πέρα από το εμπορικό θέατρο, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια σημαντική ανάπτυξη στο «πειραματικό θέατρο». Αυτός ο τύπος ηθοποιίας απαιτεί προσαρμοστικότητα, αφοσίωση και ειδική τεχνική.

Διαφημίσεις

Η εργασία δεν είναι τακτική, ενώ οι παραγωγοί τηλεοπτικών διαφημίσεων ψάχνουν πάντοτε για φρέσκα πρόσωπα. Ένας/μία ηθοποιός που σήμερα, για παράδειγμα, διαφημίζει παιδικές τροφές είναι απίθανο να χρησιμοποιηθεί για κάποιο καιρό είτε για παιδικές τροφές του ανταγωνιστή ή για εκλεπτυσμένα ποτά ή διαφημίσεις μόδας. Μόλις εδραιωθούν οι ηθοποιοί, γυναίκες και άνδρες, κάποιες φορές εμφανίζονται σε διαφημιστικά των οποίων το σενάριο γράφεται ειδικά για να ταιριάζουν στο δικό τους συγκεκριμένο στυλ ή «δανείζουν» τη φωνή τους σε ραδιοφωνικά σποτ.

Κινηματογράφος

Η κινηματογραφική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι πολύ μικρή και γι’ αυτό η εργασία είναι περιορισμένη, ενώ δεν είναι και εφικτό να είναι κανείς μόνο κινηματογραφικός ηθοποιός σήμερα. Ευκαιρίες δίνονται σε ηθοποιούς σε μεταγλωττίσεις κινηματογραφικών παραγωγών από το εξωτερικό (κυρίως στις ταινίες που απευθύνονται σε ανήλικο κοινό).

Η ηθοποιία δεν είναι ποτέ εύκολη όσο καλός και αν είναι ο ηθοποιός. Ωστόσο, δίνει μεγάλη ικανοποίηση στους ανθρώπους με αντοχές, πραγματικό ταλέντο και πολλή τύχη. Τα μαθήματα στις δραματικές σχολές διαρκούν δύο με τρία χρόνια. Στους σπουδαστές που δεν έχουν πιθανότητες να πετύχουν ζητείται να αποχωρήσουν ή αποχωρούν με δική τους συγκατάθεση, πολύ πριν από το τέλος του κύκλου σπουδών. Το πρόγραμμα σπουδών προετοιμάζει τους σπουδαστές για όλους τους τύπους εργασίας, αλλά η διδακτέα ύλη διαφέρει σημαντικά σε κάθε σχολή. Όλες καλύπτουν τις τρεις σημαντικές πλευρές: κίνηση, φωνητική και σπουδές υποκριτικής. Η δραματική τέχνη μπορεί να αποτελεί και μέρος ενός πανεπιστημιακού κύκλου σπουδών, αλλά ο κύριος σκοπός σχεδόν όλων των συγκεκριμένων προγραμμάτων σπουδών είναι η φιλολογική κριτική, η ιστορία και η λογοτεχνία του θεάτρου και όχι η επαγγελματική εκπαίδευση στην υποκριτική. Οι απόφοιτοι από τέτοια προγράμματα σπουδών συνήθως ασχολούνται με τη διδασκαλία ή πιθανόν με την παραγωγή κυρίως στην τηλεόραση, αλλά υπάρχουν πολύ λίγες ευκαιρίες για εργασία, λιγότερες και από τους ίδιους τους σπουδαστές των πανεπιστημιακών τμημάτων θεάτρου.

Προσωπικά χαρακτηριστικά

• Ικανότητα γρήγορης αποστήθισης των κειμένων
• Καλή μνήμη
• Αυτοπεποίθηση
• Φαντασία και ευαισθησία στην ερμηνεία κάθε ρόλου
• Ανθεκτικότητα
• Αίσθηση του ρυθμού
• Εξαιρετικό υποκριτικό ταλέντο και σκηνική παρουσία
• Αποφασιστικότητα

Σχετικά επαγγέλματα

Σκηνοθέτης, Σκηνογράφος, Εκφωνητής ραδιοφώνου, Anchorman τηλεόρασης, Δημοσιογράφος, Κριτικός Τέχνης, Μουσικός, Διαχείριση Πολιτιστικών Έργων